کد مطلب:33537 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

بنابراین معلوم می شود كه بت پرستی عرض عریضی دارد. بت پرستی فقط این نیست كه آدم سنگی بتراشد و آن را بپرستد. قرآن هوی و هوس آدمیان را نیز نوعی بت و خدا خوانده است:

ارایت من اتخذ الهه هو (فرقان، 43)

در حدیث آمده است كه:

ما تحت ظل السماء من اله یعبد من دون الله اعظم عند الله من هوی متبع (تفسیر المیزان، ج 15، صفحه ی 237)

پرستش هوا از پرستش هر بت دیگری نزد خدا سنگین تر است. همه ی آدمیان به شرك و بت پرستی آلوده اند و رفته رفته باید خود را از آن رها كنند.

و ما یومن اكثرهم بالله الا و هم مشركون (یوسف، 106)

بیشتر این مردمی كه به خدا ایمان می آورند، در واقع مشركند.

شرك پدیده ی بسیار دامنه داری است و در هر عصر و روزگاری به یك شكل خاصی تجلی و تجسم خارجی می یابد. گوهر این شرك عبارتست از عشق ورزیدن به مصنوعات و به بیگانگان.

[صفحه 106]

پس بود دل جوهر و عالم عرض
سایه ی دل چون بود دل را غرض؟

(مثنوی، دفتر سوم، بیت 2266)

انسان، گوهر و مغز این عالم است و جهان فرع اوست. ولی آدمی به دلیل همین وضعیت و نسبتی كه با عالم دارد، فرع را به جای اصل می نشاند، مصنوع را به جای صانع و صانع را به جای مصنوع.

صفحه 106.